Nato a Cortona (Arezzo) il 28 ottobre 1926. Abitava a Camucia dove aveva
un negozio di merceria che lo aveva accompagnato alla pensione. Ottimo
dilettante (aveva vinto decine di corse soprattutto in Toscana), era poi
approdato nel mondo dei professionisti ottenendo 9 vittorie ed
innumerevoli piazzamneti di rilievo.

Nel 1951 difese i colori della
"Stucchi" e della "S.S. Tempora Bettolle": 4 vittorie (Giro delle Alpi
Apuane, Giro delle Valli del Crati a Cosenza, Giro dell'Aspromonte e la
classifica finale a punti del Trofeo UVI). Nel 1952 passò alla "Benotto",
quindi alla "Vampire" ed alla "S.S. Tempora Bettolle". Due le vittorie:
Trofeo Quartieri G.P. Pontremoli ed ancora il Giro delle Valli del Crati a
Cosenza.

Nel 1953 indossò la maglia della "Lygie" ed ancora quella della
"S.S. Tempora Bettolle" vincendo una tappa del Giro di Sicilia. Passò alla
"Bartali" nel 1954 con l'ennesimo successo al Giro della Valle del Crati a
Cosenza.

Nel 1955 il buon Lido indossò le maglie della "Arbos", della
"Augustea" e della "S.S. Temnpora Bettolle" vincendo, naturalmente, il
solito Giro a Cosenza.

Anche nel 1956, ultimo anno di gare, difese i
colori arancio-blu della "Arbos". Quanti piazzamenti per l'indomabile Lido
nei sei anni da professionista! Fra questi ricordo il 16° posto al
"Lombardia" del 1951, il sesto alla "Bernocchi" del '52, il 9° al Giro del
Veneto ed al Giro di Toscana del 1953, 18° p.m. alla Sanremo dello stesso
anno, 8° al "Matteotti" del '54 e 9° al Giro del Veneto dello stesso anno.
Poi 7° al Giro del Piemonte e 11° p.m. al "Lombardia" del 1955 e poi tanti
Giri d'Italia conclusi dignitosamente.

Ma non posso dimenticare i
piazzamenti dell'amico Lido nel Giro dell'Appennino di casa mia (a
Pontedecimo): 7° nel 1951 e nel '53, 8° nel '52, 16° p.m. nel 1955 che
vide vincitore un certo ... Fausto Coppi! Venerdi' 9 sono intervenute
alcune complicazioni fisiche e l'amico Lido se n'è andato in fuga verso il
cielo. Ha raggiunto i Volpi, i Malabrocca, i Bartali, i Coppi e tanti
altri amici nostri che hanno sudato, sofferto, magari a volte gioito per
una "passionaccia" chianata "ciclismo" che si rintana nel sangue e non ci
lascia più, nemmeno Lassù dove non c'è sudore nè sofferenza, dove non c'è
vittoria e neppure sconfitta.

Quante cosa avrai ora da raccontare, caro
Lido, a coloro che hanno corso con Te ed il tempo, ora, non passerà mai.
Non muore chi vive nel ricordo di chi resta e Tu, caro Lido, non morrai
mai perchè il ricordo per Te sarà perenne perchè tutti noi ricorderemo
sempre la Tua grinta, la Tua bonarietà, la Tua passionaccia per la bici
che ci lega tutti anche se, come è stato per me, non ci siamo mai
incontrati su questa terra!

Aspettami e prima o poi riuscirò anch'io ad
entrare nella fuga decisiva e saranno battaglie ... ci puoi contare!
Marco

Hij werd geboren in Cortona (Arezzo) op 28 oktober 1926. Hij woonde in Camucia waar hij een bedrijf had, dat hij geleid heeft tot aan zijn pensioen.

Hij was een zeer goede amateur (hij heeft een tiental koersen gewonnen, vooral in Toscana). Daarna werd hij prof waar hij 9 overwinningen behaalde en een pak ereplaatsen. In 1951 verdedigde hij de kleuren van 'Stucchi' en van 'SS. Tempora Bettolle'. Hij behaalde 4 overwinningen (Giro delle Alpi Apuane, Giro delle Valli del Crati a Cosenza, Giro dell'Aspromonte en het puntenklassement in de Trofeo UVI). In 1952 stapte hij over naar 'Benotto', daarnaa naar 'Vampire' en SS Tempora Bettolle'. Hij behaalde 2 overwinningen: Trofeo Quartieri G.P. Pontremoli en weer de Giro delle Valli del Crati e Cosenza.

In 1953 droeg hij de trui va 'Lygie' en ook die van SS Tempora Bettolle en hij won 1 etappe in de Giro di Sicilia. In 1954 stapte hij over naar 'Bartali' en behaalde hij de zoveelste overwinning in de Giro della Valle del Crati a Cosenza.

In 1955 droeg Lido de trui van 'Arbos', van 'Augustea' en 'SS Tempora Bettolle'. Hij won de Giro della Valle der Crati a Cosenza. Ook in 1956, zijn laatste profjaar verdedigde hij de oranje-blauwe kleuren van 'Arbos'.

Zoveel ereplaatsen in een zesjarige carrière!

Onder meer herinner ik me een 16e plaats in Lombardia in 1951, een 6e plaats in Bernocchi in 1952, een 9e plaats in de Giro del Veneto en in de Giro di Toscana in 1953 en een 18 e plaats in Milano-Sanremo van hetzelfde jaar, een 8e plaats in Matteotti in 1954 en een 9e plaats in de Giro del Veneto ook in 1954. Daarna ook nog een 7e plaats in de Giro del Piemonte en een 11 e plaats in Lombardia in 1955 en hij reed ook meermaals de Giro d'Italia.

Maar ik kan zeker de ereplaatsen van Lido in die Giro dell'Appennino in mijn stad (Pondedecimo) niet vergeten: 7e in 1951 en 1953; 8 e in 1952; 16e in 1955 waar toen een zekere Fausto Coppi won!

Vrijdag de 9e zijn er enkele lichamelijke complicaties opgetreden bij Lido en hij is vertrokken richting hemel. Hij heeft er Volpi, Malabrocca, Bartali en Coppi vervoegd en velen van onze vrienden die hebben gezweet, geleden, genoten van een passie die het wielrennen heet. Een passie die ontstaat en je nooit meer los laat, ook niet daarboven, waar er niet meer gezweet, en geleden wordt, waar er geen overwinningen meer zijn, zelfs geen nederlaag!

Wie verder leeft in gedachten, sterft nooit. En jij, mijn dierbare Lido, jij zal nooit sterven, omdat de gedachte aan jou blijft altijd leven. We zullen altijd jouw verbetenheid, je goedheid, je passie voor de fiets blijven herinneren. Door deze passie is er een zekere verbondenheid, ook al hebben die mensen elkaar nooit ontmoet, zoals wij. Wacht daar op mij, en ooit zullen we erin slagen om samen in de beslissende vlucht een gevecht te beslechten… je kan erop rekenen!
Marco