World Championship, Road, Elite 2004


Unknown
Date: 03-10-2004
Distance: 265,5 km
Road - World Championship
Departure: Verona (Veneto), Italy
Arrival: Verona (Veneto), Italy
Category UCI: CM
Main World Championship, Road, Elite

Startlist

  Details:

Memo

Benoit JoachimHet was Christophe le Mevel die na goed 4km het vuur aan de lont stak in het wereldkampioenschap, dat net als in 1999 in Verona werd georganiseerd. In vergelijking met toen werd drie kilometer uit het parcours geknipt, met als gevolg dat er twee ronden meer moesten worden gereden. Aan de voornaamste hindernis, de Torricelle, werd niet geraakt. Le Mevel nam meteen een kleine voorsprong. Eerst trok Luciano Pagliarini in de tegenaanval, maar de Braziliaanse sprinter kon de kloof nooit dichten. Daar slaagde de Rus Vladimir Efimkin na 65km wel in, samen met Le Mevel reed hij een voorsprong van zowat 8 minuten bijeen.



Alexandre VinokourovIets over half koers begon het peloton dan te reageren. Een groep van zowat 30 renners met daarin renners van alle grote wielerlanden - zelfs 5 Spanjaarden en vier Italianen - werkte zich los op de klim. Op die manier werd het tempo stevig opgeschroefd en moesten de twee vroege vluchters er op zowat 100km van de streep aan geloven. De in grote kopgroep boterde het niet en Sylvain Calzati probeerde het alleen. Hij kreeg Steve Zampieri, Koos Moerenhout, Bartosz Huzarski en Frank Hoj mee, dit vijftal kreeg opnieuw wat ruimte.



PelotonDat kwam vooral omdat de Italianen noodgedwongen even moesten stoppen met achtervolgen. Superfavoriet Paolo Bettini had al vrij vroeg in koers moeten wisselen van fiets en was daarbij met z'n knie tegen de deur van de volgauto gestoten. Pijnstillende sprays en dergelijke baatten niet, de Olympische kampioen reed ronden lang achterin het peloton en moest finaal opgeven. Dat deed onder meer ook Sandy Casar, de vader van de Fransman was gisteren overleden.



PelotonHet peloton liet de vijf een tijdje begaan en ze namen meer dan twee minuten voorsprong. Toen het tempo in de achtervolging opnieuw werd opgevoerd was ook hun liedje al snel uitgezongen. Op twee ronden van het einde hadden we nog steeds een omvangrijk peloton van zowat 70 renners, het WK moest eigelijk nog beginnen. Op de voorlaatste beklimming van de Torricelle gebeurde dat dan eindelijk. Eerst voerden de Spanjaarden het tempo op, helpers Nozal en Luiz Perez legden een moordend tempo op. Dicht tegen de top aan kwam de eerste serieuze demarrage van de wedstrijd. Ivan Basso gaf er een snok aan en de achterdeur van het peloton ging nu wagenwijd openstaan. Boogerd kwam als eerste aansluiten, in de afdaling kwam ook een eerste pelotonnetje van goed 25 man terug onder impuls van de Spanjaarden. De rest van het veld passeerde de streep op meer dan een halve minuut en was geklopt.



Benoit JoachimOnder aanvoering van de Spaanse locomotief stoomde het favorietengroepje naar de laatste beklimming van de Torricelle. Daar ging de Deen Rasmussen het al snel proberen. Toen Michael Boogerd echter zijn duivels ontbond was het erop of eronder. Een bijzonder sterke Freire, Valverde, Cunego, Basso en O'Grady konden aanklampen, de rest moest eraf en kwam boven op zowat 20 seconden. In de afdaling liep het echter spaak bij het sextet en brachten de Duitsers nog eens tien man terug. We hadden nu 18 leiders bij het ingaan van de laatste vijf kilometer: De Spanjaarden Valverde, Mancebo, Serrano, Perez en Freire, de Italianen Paolini, Cunego en Basso, de Duitsers Wesemann, Zabel en Hondo, de Australiers O'Grady en Davis en verder ook nog de eenzaten Boogerd (Nederland), Rasmussen (Denemarken), Vinokourov (Kazakstan), Schleck (Luxemburg) en Horner (VS).



Een heleboel snelle mannen dus daarbij, de anderen moesten iets doen. Vinokourov zette op zowat 3km van de streep een zelfmoordoffensief in, de sterke sprintersblokken (Spanje en Duitsland) lieten niet begaan en riepen de Kazak meteen tot de orde. Danilo Hondo trok de sprint aan voor Zabel, maar die liet zich uit het wiel zetten door Valverde en Freire, waardoor hij maar in vierde positie aan de sprint kon beginnen. Freire jumpte op 150 meter en hield vrij makkelijk stand. Zabel werd voor de 20e keer dit jaar tweede in een officiële wedstrijd, onder meer in Milaan-Sanremo, een tourrit en vijf ritten in de Vuelta. Hij wordt waarschijnlijk wel opnieuw leider in de UCI-stand. Luca Paolini zorgde ervoor dat er toch nog een Italiaan op het podium mocht door naar een knappe derde plaats te sprinten, de Australiers O'Grady en Davis vervolledigden de top-5.



De vader van Cipo
.


Mooie Mario zelf
.


Laurent Jalabert



(c) foto´s: Jan van Heeswijk



Result

1 Óscar Freire Gómez  ESPin  06h 57m 15s
2 Erik Zabel  GERat
3 Luca Paolini  ITAat

  Result Details:

Photo album World Championship, Road, Elite 2004

Click here to add a picture to the photo album

Unfortunately no photos in this album.
  Add an image