Tour de San Luis

Boonen wordt geklopt door ploegmaat in San Luis

Francesco Chicchi heeft na de eerste ook de tweede rit in Argentinië op zijn naam geschreven. De Italiaan versloeg zijn Omega Pharma-Quick Step-ploegmaat Tom Boonen in de sprint en zit steviger in de leiderstrui.

Het weer in Argentinië was een stuk beter dan in de openingsrit, waarin het peloton wind, regen en hagelbuien te verwerken kreeg. Niks van dat alles nu: de zon scheen, het was warm.

De vlucht van de dag kwam op naam van vier renners: Antonio Cabrera, die als eerste ontsnapte, Daniel Diaz, Edwing Avila en Mauricio Neilsa.

Halfweg hadden ze 4,5 minuut op het peloton, dat de controle behield en de vluchters negen kilometer voor het einde te pakken had.

Omega Pharma-Quick Step zette zijn treintje in werking en op de licht stijgende aankomststrook waren Boonen en Chicchi de sterkste renners van het pak. Beiden gooiden op de finish hun armen in de lucht, Boonen werd aanvankelijk als winnaar uitgeroepen.

Maar toen de jury de finishfoto onder ogen kreeg, moest ze haar beslissing herzien en kreeg Chicchi de overwinning toegekend. Ook in de eerste etappe had Chicchi het gehaald dankzij de finishfoto. Door de bonificatieseconden is de Italiaan van de Belgische ploeg steviger leider in de Tour de San Luis.

"We wisten zelf niet wie gewonnen had", zegt Tom Boonen. "Maar dat doet er ook niet toe: we zijn blij dat het team er weer een overwinning bij heeft. Ik ben in vorm, ik zal nog wel kansen krijgen."

Francesco Chicchi was dolgelukkig. "Fantastisch! Het is de eerste keer dat ik in dezelfde wedstrijd twee etappes na elkaar win", reageert de 31-jarige. "De zware trainingen in de winter en de serene sfeer in de ploeg werpen hun vruchten af."

"Ik wil het team daar nog eens voor danken. De jongens hebben de vlucht van de dag tenietgedaan door een ploegentijdrit te rijden en gidsten Tom en mij perfect: leuk om met zulke profs te koersen."

"We hadden 's ochtends afgesproken dat ik de sprint voor Tom zou aantrekken, maar op 300 meter van de finish was ik hem kwijt. Ik trok vol door en op 50 meter van de streep reed hij ineens weer naast me. We staken allebei onze armen in de lucht, pas later had ik door dat ik opnieuw gewonnen had."

Misschien ook interessant: