World Championship, Road, Elite

'Sire, er zijn nog Belgen' en 'Hete standjes"'

Photo: courtesy
Wim Dingemanse

Photo: courtesy
Wim Dingemanse

De kranten komen in hun commentaarstukken uitgebreid terug op de wereldtitel van Philippe Gilbert. "Chapeau, monsieur Gilbert", klinkt het. "Hij treedt toe tot het rijtje der allergrootsten."

Het Nieuwsblad kopt "Sire, er zijn nog Belgen". "Koning Philippe Gilbert I past de kroon van Valkenburg. Op de belangrijkste dag van het jaar vond hij de benen van 2011 terug die hij toen nagenoeg wekelijks had."

"De honger was de voorbije winter weg. Het absolute dieptepunt was 27 mei toen Gilbert in de koninginnenrit van de Ronde van België maar vijfde werd."

"Daar ondervond hij dat de bomen niet tot de hemel groeien. Na drie weergaloze seizoenen had hij in de winter de teugels wat gevierd. Dat betaalde hij cash."

"Op de Olympische Spelen werd de kiem gelegd van het collectieve succes nu. Wars over alle ploegbelangen heen reden de Negen van Valkenburg de ziel uit hun lijf. Sire, er zijn nog Belgen."

"De afmaker met dienst werd een weergaloze Gilbert, op zijn terrein. Bondscoach Carlo Bomans zweefde na de 26e Belgische wereldtitel op een wolkje boven de Belgische Cauberg. Het is ook zijn verdienste dat hier een ploeg stond."

Het Laatste Nieuws titelt "Eendracht". "Een jaar om snel te vergeten sluit Gilbert in schoonheid af. Maar vanzelfsprekend was het niet na een kwakkeljaar, waar Gilbert nooit met een goede uitleg voor kwam", schrijft journalist Marc Ghyselinck.

"Nu doet het er even niet toe, want na acht maanden staat hij weer op de plaats die hij de voorbije jaren de zijne heeft gemaakt: die van beste renner ter wereld."

"Gilbert maakt het af na voorbeeldig werk van de negenkoppige ploeg die de bondscoach had samengesteld. Wie thuis moest blijven, was niet blij. Carlo Bomans was de pispaal."

"Hij compenseerde een gebrek aan charisma met een goed plan waarin aan details was gedacht. De gekke kleurencode langs de boord van het parcours was daarvan het bewijs."

"De eendracht tussen de kopmannen Boonen en Gilbert was ontroerend, tot op het ongeloofwaardige af. De Belgen bewezen dat  er ook zoiets kan bestaan als een nationale ploeg."

De zusterkranten Het Belang van Limburg en Gazet van Antwerpen hebben het in hun titel over "Hete standjes". "Opdracht volbracht, maar niet in zijn eentje. Zowat een hele ploeg maakte de droom van Gilbert mee waar", schrijven ze.

Zelden liep een selectie zo in het gareel en was ze zo aanwezig in de wedstrijd. Als perfectie nog geen kleur had, dan nu wel: blauw. Zelden hebben we zoveel blauw op straat gezien."

"Hun greep op de race verloren de duivels maar heel even toen die nog echt moest beginnen. Slechts enkele aanlooprondjes beleefden we hete standjes op de Cauberg."

"Gilbert zelf zocht maandenlang in alle mogelijke hoeken en kanten naar de renner van vorig jaar. De veelvraat die maar naar zijn fiets hoefde te kijken om alweer een overwinning aan zijn al indrukwekkende lijst toe te voegen."

"Moedeloos werd hij ervan. Toegeven deed hij dat echter op geen enkel moment. De koppige Ardennees bleef tegen de stroom van ongelovigen in roeien en bereikte het doel dat hij zich lang geleden als jonge snaak had gesteld."

"Nu zijn ook de magere jaren van Carlo Bomans voorbij: zijn eerste medaille is meteen de meest begeerde. De plas van luide en stille kritiek die hij vaak moest incasseren, droogt in een oogwenk op. Het bouwwerk waar hij jaren aan metselde, staat nu overeind."

"Gilbert maakt nu deel uit van het rijtje der allergrootsten", weet La Dernière Heure. "De regenboogtrui zal zijn loopbaan een cachet geven dat met niets anders te vergelijken is. Wat er nu ook nog moge gebeuren, hij krijgt het label van uitzonderlijk kampioen opgeplakt. Onze landgenoot maakt zijn tweede van zijn grootste kinderdromen waar, na zijn triomf anderhalf jaar geleden in Luik-Bastenaken-Luik."

Le Soir kopt "Chapeau, Monsieur Gilbert!" "Gilbert kon zijn droomseizoen dit jaar niet evenaren, omdat dat simpelweg onmogelijk was. Fysiek, mentaal en menselijk. Hij heeft zich sterk moeten houden tegen de pers, vooral de Vlaamse. Maar Gilbert gaf niet op. Nooit. En zo won hij een wereldkampioenschap met een vijfsterrenpodium. Hoed af, meneer Gilbert."


Misschien ook interessant: