Bruyneel: 'De klachten vallen me zwaar. Heel zwaar'
Photo: courtesy Wim Dingemanse
Photo: courtesy Wim Dingemanse
Humo heeft Johan Bruyneel kunnen strikken voor een interview. De voormalige teammanager beantwoordt vragen over de druk die de zaak-Armstrong en diens dopingbiecht op hem legt. Bruyneel wil/kan niet ingaan op de kern van de zaak, maar geeft wel toe dat het dossier zwaar op zijn gemoed weegt.
"Ik sta te popelen om mijn "gedacht" te zeggen, maar mijn advocaten hebben me opgedragen om te zwijgen. Het wordt allemaal toch maar tegen mij gebruikt en dat is heel frustrerend", zegt Bruyneel.
"De klacht dat ik van jonge renners geroutineerde dopinggebruikers maakte, valt me zwaar. Heel zwaar. Vooral omdat ze pertinent onwaar is."
"Ik vind dat ik nooit iemands gezondheid in gevaar gebracht heb. Ik kan iedereen nog recht in de ogen kijken. Ik zou de beschuldigingen graag weerleggen, maar de lopende procedures maken dat onmogelijk."
"Het stoort me dat ze me zwart maken, want ik ben geen duivel. Door de eenzijdige berichtgeving denkt het grote publiek dat wel, maar ik ben er zeker van dat dat beeld zal omslaan en dat iedereen een beter inzicht zal krijgen in de situatie en vooral een tijdperk."
"Ik heb niemand tot doping verplicht. Zoiets krijgt eenvoudigweg niemand voor elkaar. Ik was zogezegd het brein achter "het meest gesofisticeerde dopingsysteem in de geschiedenis". Dat was niet zo. Daar ben ik 1000% van overtuigd."
Op de vraag of Bruyneel niet te arrogant was, slaat hij mea culpa. "Ik kan me daar ergens wel in vinden", zegt hij. "Onze grootste fout was dat de ploeg te hermetisch was, hoewel ik dat toen niet als fout ervaarde en nu overigens nog altijd niet. Omdat veel mensen meegingen in de mythe-Lance, werd het een onderdeel van onze strategie. Wielrennen is namelijk ook een mentaal steekspel."
"Zo is het verhaal dat Lance tien keer na elkaar Alpe d'Huez opreed als verkenning voor de klimtijdrit in 2004 een eigen leven gaan leiden. Natuurlijk heeft Lance superhard getraind, maar niet twee keer zo veel als onze tegenstanders. We hebben dat natuurlijk nooit ontkend, want we deden er ons voordeel mee. Zo is er, toegegeven, een bepaalde attitude binnengeslopen: "Dit is onze ploeg, hier komt niemand binnen". Dat viel niet altijd in goede aarde."
Humo brengt in het interview ook Bruyneels moeilijke relatie met de media ten berde. "Ik heb veel aanvaringen gehad met de pers", bekent hij. "Als er een stuk verscheen waar ik niet akkoord mee ging, liet ik dat weten. Is dat intimidatie? Dat mag toch?"
"Meestal kregen ze de volgende keer geen interview meer, waardoor zij misschien dachten dat ze weggestuurd waren omdat ze niet vriendelijk genoeg waren. Tja..."
Hoe ziet de toekomst van Bruyneel eruit: wat, waar en wanneer? "Ik ben bezig met nieuwe projecten in de sport. Verder kan ik er niets over zeggen, behalve dat ik ze snel wil realiseren."
"Verder wil ik best getuigen voor een waarheidscommissie, volgens mij de enige manier om een hoofdstuk af te sluiten. Niet het hoofdstuk-Armstrong, maar een bepaalde periode in de wielersport. Zo lang men het op enkelingen gemunt blijft hebben, komen we niet vooruit."
Intussen is Bruyneel huisman. "Het gaat me relatief goed. Ik kan nu elke dag mijn kinderen naar school brengen. Zegt Patrick Lefevere dat ik nog zal terugslaan uit rancune? Ik ga dat niet ontkennen: rancune is voor mij eigen aan iemand die competitief is. Ik ga niet liegen over hoe ik in elkaar zit."
Misschien ook interessant:
