Nys verovert zijn negende driekleur na onemanshow
Op de Hippodroom in Waregem heeft Sven Nys zich na een ware demonstratie voor de negende keer tot Belgisch kampioen gekroond. Het zilver was voor Rob Peeters, Bart Wellens eindigde derde. Niels Albert en uittredend kampioen Klaas Vantornout gaven er de brui aan. "Ik ben ongelooflijk trots", reageert de kersverse Belgische kampioen.
Meer nog dan de balkjes zouden volgens de meeste waarnemers de weersomstandigheden de wedstrijd bepalen. Maar Sven Nys hield in zijn scenario geen rekening met de regen van de voorbije dagen, die het parcours toch zwaarder had gemaakt dan vooraf gedacht.
Na twee rustige openingsronden, waarbij Niels Albert een kleine prik uitdeelde, ging Sven Nys een eerste keer aan de kop. Bij de passage door de zandbak demonstreerde Nys zijn klasse: met enkele krachtige en lendendrukken zette hij de verzamelde tegenstand meteen op enkele seconden.
Albert zag het gevaar in, maar bleef enkele keren haperen. In geen tijd volgde hij al op meer dan een halve minuut van Nys en Albert gaf er dan ook logischerwijs de brui aan. Het zelfde lot was ook weggelegd voor uittredend kampioen Klaas Vantornout, die zich nooit in de strijd rond de driekleur kon mengen en ook opgaf.
De grootste uitdager van Nys leek verrassend genoeg Bart Wellens. Even gaf Wellens de indruk er een ouderwets duel van te kunnen maken, maar Nys liet zich nog eens van zijn beste kant zien in de zandbak en bouwde zijn voorsprong als een jong veulen uit op Wellens en de teruggekeerde Rob Peeters.
De omloop in Waregem bleek uiteindelijk een speeltuin voor de elegante Nys, die deed wat hij wou. Hij reed oppermachtig naar zijn negende Belgische driekleur. De tweede plaats was voor Peeters, die profiteerde van een fietswissel van Wellens in de slotronde.
Op de 37-jarige Sven Nys lijkt er maar geen sleet te komen. "Het is een wonder dat ik dit nog kan op mijn leeftijd", vertelt Sven Nys na zijn negende BK-triomf.
"Ik ben ongelooflijk trots dat het gelukt is en vind het fantastisch voor mijn sponsors en iedereen die in me gelooft. Ik kijk er al naar uit dat de fans me zullen opwachten thuis."
"Ik koos ervoor om niet over de balken te springen. Ik wou het statement maken dat ik ze niet nodig had om te winnen. Het cruciale stuk was de zandbak. Daar kwam ik telkens fris aan om er vol door te rijden. En ik had een goeie dag."
Rob Peeters was de beste man in koers na Sven Nys. "Dit resultaat is beter dan ik vooraf verwacht had", zegt Peeters.
"Ik ging voor de derde plaats, maar tweede is uiteraard beter. Bij de start raakte ik nog een reclamebord en was ik laatste."
"Maar goed, als je maar met veertien bent, kun je nog voorin raken. Ik wil deze conditie graag rekken tot het WK. Daarom ga ik wat gas terugnemen en wellicht nog een week naar Spanje op stage."
Op het derde trapje stond een glunderende Bart Wellens. “Een bronzen plak had ik niet verwacht, maar ik had er wel op gehoopt. Daarom doet die derde plaats extra deugd.”
“Bij de start schoot er nog iets in mijn rug. Gelukkig kwam ik er helemaal door. Ik was wat overmoedig toen ik alleen achter Nys aanging en daarna zat ik goed in het wiel van Rob. We spraken, want samen op het podium is beter dan elkaar de duvel aan te doen.”
“Een kampioenschap is voor mij altijd iets speciaals. Ik weet dat ik op zo’n dag net dat tikkeltje meer kan door het publiek en mijn focus."
Niels Albert verliet vroegtijdig het strijdtoneel. "Het draaide vierkant", reageerde een ontgoochelde Albert na afloop.
"Ik maakte te veel fouten en had niet de dag die je nodig hebt om een kampioenschap te winnen. Waarom? Ik heb er geen verklaring voor."
"Tijdens de opwarming had ik alvast een "gewoon" gevoel. Ik gaf op omdat ik na de valpartijen rond de achtste positie verzeild geraakt was en manager Roodhooft aangaf dat aandringen gewoon geen zin meer had."
Tom Meeusen viel net naast het podium. "Ik rukte nog op uit de achtergrond, maar had schrik om concurrenten mee te nemen naar Rob Peeters en mijn ploegmaat Bart Wellens", doet Meeusen zijn verhaal van de feiten.
"De bronzen plak voor Bart leek toen al zeker en dat is van tel voor de ploeg. Wellens is en blijft een belangrijke pion voor onze Telenet-ploeg."
Titelverdediger Klaas Vantornout kwam nooit in het stuk voor. "Ik was naar hier gekomen voor minimaal een podiumplaats, maar dat zat er nooit in", zegt hij bij Sporza.
"Wonderen bestaan ook niet in de topsport. Ik was de afgelopen weken niet goed en die virale infectie heeft sporen nagelaten. Ik voelde al van bij de start dat ik niet goed genoeg was. Het parcours was zwaar en ik hing constant aan de rekker."
Misschien ook interessant:
