National Championship, Cyclo-cross, Elite, Belgium

Vantornout verbaast zichzelf met tweede Belgisch titel

Niet topfavoriet Wout van Aert, wel outsider Klaas Vantornout heeft in Erpe-Mere het BK cyclocross gewonnen. De renner van Sunweb-Napoleon Games gleed in de slotronde uit op een hellinkje, maar maakte daar door het oponthoud contradictorisch genoeg het verschil met zijn belagers in een spannende race. Tom Meeusen was tweede, Van Aert derde, Sven Nys vierde.

Vooraf verwachtte iedereen dat Wout van Aert onklopbaar zou zijn en er een onemanshow zou van maken, zoals we er een kregen bij de beloften en de vrouwen.

Maar dat liep even anders. Van Aert ging in de tweede ronde op en over de verrassende Tim Merlier. Achter de jonge Vastgoedservice-renner vierde Nys ook zijn wederopstanding. De uittredende kampioen ging alleen op zoek naar zijn jonge uitdager.

Die kende in de derde ronde - net als in de verkenningsronde trouwens - materiaalpech waardoor hij niet meer kon fietsen. Nys kwam alleen voorop. Maar niet voor lang. Vantornout - die door ziekte de drukke kerstperiode gemist heeft - kwam vooraan aansluiten.

Maar ook die twee konden geen definitieve kloof slaan. Peeters bracht zijn ploegmaat Van Aert terug, samen met Meeusen en Pauwels. Alle zes maakten ze nog aanspraak op de zege bij het ingaan van de laatste ronde.

Vantornout wist dat hij niet moest wachten op de sprint en counterde een aanval van Peeters. Samen met Van Aert zat Peeters Vantornout op de hielen. Op de bewuste helling moest Vantornout voet aan grond zetten, waarbij hij zijn fiets sluw voor de aanstormende Peeters en Van Aert legde. Die hielden de rest op, Vantornout was gevlogen.

De tegenaanval van Meeusen strandde op enkele seconden. Van Aert, vooraf dé man voor goud, moest vrede nemen met het brons.
Vantornout stond aan de grond genageld. Hij moest een keer of tien in zijn arm knijpen om te beseffen dat hij de driekleur te pakken heeft. "Ik snap het zelf niet. Ik ben zo ziek geweest de voorbije weken", zegt hij. "Wat ik meegemaakt heb, wens ik niemand toe."

Vantornout stond aan de grond genageld. Hij moest een keer of tien in zijn arm knijpen om te beseffen dat hij de driekleur te pakken heeft. "Ik snap het zelf niet. Ik ben zo ziek geweest de voorbije weken", zegt hij. "Wat ik meegemaakt heb, wens ik niemand toe."

"Maar hier in Erpe-Mere heb ik een parcours gevonden dat me 200% ligt. Vooral de basisconditie doet het hier en die is heel sterk, dat wist ik. Maar goed, toch verbaas ik mezelf enorm."

"In Baal strompelde ik op nieuwjaardag nog rond als een toerist. Ik werd er op drie minuten gereden... Ik heb zeker geen verstoppertje gespeeld in aanloop naar het BK, al heb ik er wel in alle rust kunnen naartoe werken."

In de slotronde hield Vantornout zijn tegenstanders even op na een val en een kleine beweging met zijn fiets. Daardoor moesten die tegenstanders even een gaatje laten.

Vantornout: "Dat wist ik zelf niet. Ik wist alleen dat Rob Peeters tweede zat. Met alle respect voor Rob, maar hij is niet het grootste talent. Ik heb gewoon volle bak doorgereden en heb niet meer omgekeken. Ik sloeg meteen een kloof van een kleine 10 seconden."

"Op het einde kreeg ik het enorm zwaar, ik had overal krampen en vreesde nog dat Tom Meeusen bij me zou komen, maar gelukkig heb ik kunnen volhouden. De meest frisse man heeft gewonnen. Samen met Wout van Aert was ik de beste loper. Ik heb alles op de laatste ronde gezet, met succes."

Of ik al aan het wereldkampioenschap in Tabor denk? "Laat me eerst genieten van deze prachtige trui. Ik weet wat het betekent om met deze trui rond te fietsen. Ik kan het zelf nog altijd niet geloven."


Misschien ook interessant: