Kennaugh verschalkt peloton in openingsrit Dauphiné
Peter Kennaugh heeft de eerste rit in het Critérium du Dauphiné gewonnen. De Britse kampioen van Team Sky reed in de laatste drie kilometer weg en bleef net uit de greep van het aanstormende peloton. Hij is ook de eerste leider.
Voor Gert Dockx duurde de 67e editie van de Dauphiné amper drie kilometer. De Belg van Lotto-Soudal kwam meteen na de start ten val en brak daarbij zijn elleboog en sleutelbeen. De andere renners kregen een parcours in en rond Albertville voorgeschoteld, met acht korte beklimmingen, waaronder zes keer de Côte du Villard.
Vier renners hadden er veel zin: Maarten Wynants, Daniel Teklehaimanot, Björn Thurau en Romain Guillemois reden een maximale voorsprong van 7'20" bij elkaar. Onderweg toonde Teklehaimanot zich de grote slokop: de Eritreeër kwam op vijf van de acht beklimmingen als eerste boven en veroverde de bergtrui.
Op 30 kilometer van de aankomst ging het licht uit bij Wynants en Guillemois, die snel werden opgeslokt door het peloton. Bij de laatste beklimming van de Côte du Villard ging Thurau er alleen vandoor, Teklehaimanot nam zijn plaats in het peloton weer in.
Thurau vocht voor wat hij waard was, maar achter hem zat het niet stil. Vijf renners, onder wie Kennaugh en Oss, sprongen weg uit het peloton en dichtten de kloof op de Duitser van Bora-Argon.
Op 2,2 kilometer achtte Peter Kennaugh zijn moment gekomen, hij knalde weg van zijn kompanen en bleef als enige uit de greep van het aanstormende peloton. Kennaugh is uiteraard ook de eerste leider in deze Dauphiné. Tiesj Bennoot legde beslag op de vierde plaats, na Modolo en Boasson Hagen, en mag de witte jongerentrui aantrekken.
Tiesj Bennoot (4e plaats): "We mikten op een ritzege met Gallopin, Boeckmans of Ligthart. Die laatste twee waren er niet meer bij op de laatste klim, dus ik heb tegen Gallopin gezegd dat ik mijn kans wilde gaan. Ik zat in Modolo's wiel, maar in de laatste 500 meter besefte ik dat Kennaugh nog alleen op kop reed. Ik hou van dit soort etappes, waar renners afgemat worden door een aantal keer dezelfde helling te beklimmen. Maar het is te warm hier, ik hou meer van regen en wind! Ik ga nu mijn witte trui verdedigen tot de ploegentijdrit.
Peter Kennaugh (ritwinnaar): "We dachten dat er een sprint zou komen. Ik moest Froome uit de problemen houden, maar mocht op de laatste klim mijn eigen kans gaan zolang ik geen klassementsrenners meenam. Ik voelde dat de andere vluchters moe waren, dus ging ik maar alleen. Dat is de enige manier waarop ik kan winnen. Ik wist dat ik niet achterom mocht kijken en dat ik mijn handen niet in de lucht mocht steken tot ik over de finish was."
Misschien ook interessant:
