Uwe Bolten

Uwe Bolten (Monchengladbach, 20 juli 1959) had het niet van een vreemde. Zijn vader Herbert Bolten was in de jaren 50 beroepsrenner geweest en bekend van de wedstrijden achter de grote motoren.Uwe treed in zijn voetsporen op het moment dat wielrennen populair is in West Duitsland door de prestaties van Dietrich Thurau. Trainer Karl Killian ziet het talent van Uwe en zet hem in het rijtje van Didi Thurau en Gregor Braun. Hij zet voor het eerst zijn neus aan het internationale venster op het WK junioren 1977 in Oostenrijk. Hij zit in de kopgroep maar komt net tekort en Ronny van Holen wint. Hij rijdt in Duitsland maar ook internationale wedstrijden. In de ronde van Rheinland - Pfaltz 1979 wordt hij tweede achte Jostein Willman en voor Theo de Rooij. Dat hele podium zou later elkaar terugzien als ploegmaats bij IJsboerke en Capri Sonne. Uwe tekent als 20 jarige zijn eerste profcontract bij IJsboerke. Via Capri Sonne gaat hij 1982 naar Kotter. Dat jaar 2e op het Duitse kampioenschap op de weg. In de winter rijdt Uwe op de baan. Een snelle renner, goed in de koppelkoers en daarmee een vaste waarde in de Duitse Zesdaagses. Hij combineert het rijden op de weg met de winter op de baan en rijdt daarom vaak voor een ploeg en een prive sponsor. In 1985 in dienst van het Belgische Verandalux - Dries wint hij in Freiburg. In 1989 heeft hij een grote vis te pakken en wint hij met Danny Clarke de zesdaagse van Stuttgart. In 1991 komt daar nog winst in het criterium van Stuttgart bij. Eind 1992 is het genoeg en gaat na 14 seizoenen als beroepsrenner de racefiets aan de haak. Daarna werd hij teamleider van een groep monteurs bij Deutsche Telekom. Zijn werkgever zouden we nog prominent terugzien in de wielersport. Uwe kan terugkijken op een mooie wielercarrière maar heeft zijn talent niet helemaal verzilverd. Later vertelde hij dat hij in zijn seizoen bij Capri Sonne bij een training is aangereden door een auto. Daarna werkte het linkerbeen niet helemaal meer als voorheen. De medische ondersteuning was begin jaren 80 nog niet zoals we die nu kennen en in de zoektocht naar een nieuwe sponsor heeft Uwe het misschien wat te klein gehouden. Hij werd niet de nieuwe Didi maar wel een goede renner en daarom vertellen we hier nog een keer zijn verhaal.


Misschien ook interessant: